اجاقی، حسین  (17 آذر۱۳۴۳-16 تیر۱۳۶۵) فرمانده گردان حُنَیْن از تیپ مستقل ۲۹ نبی اکرم(ص) نیروی زمینی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی.

او مصادف با سالروز ولادت امام حسین(ع) در خانواده‌ای مذهبی در محله فیض‌آباد (جلوخان) شهر کرمانشاه* به دنیا آمد (یگانه، ص ۱۹).  به همین دلیل نامش را حسین گذاشتند (معراجی و چراغی، ص۱۷). پدرش محمود (3 آذر ۱۳۱۵- 7 آذر ۱۳۹۱)، مغازه دار و مادرش مهرانگیز اجاقی (زاده: ۹ مرداد ۱۳۲۴)، خانه دار بود ( فرهنگ اعلام...، ذیل نام). حسین فرزند دوم از بین ۲ برادر و ۳ خواهر بود (اجاقی، علیرضا). وقتی حسین چهار ساله شد، خانواده‌اش به کوچه ابراهیم‌پور در محله فردوسی کرمانشاه نقل مکان کردند (یگانه، ص ۱۹).

او تحصیلات ابتدایی را از مهر ۱۳۵۰  در دبستان دولت‌آبادی آغاز و در خرداد ۱۳۵۵ به اتمام رساند. سپس دوره راهنمایی تحصیلی را از مهر ۱۳۵۵ در مدرسه دکتر معین (بعدها: مرکز استعدادهای درخشان) شروع و در خرداد ۱۳۵۸ به پایان رساند (اجاقی، زهرا). وی مقطع متوسطه را از مهر ۱۳۵۸ در دبیرستان کزازی در رشته علوم انسانی آغاز وتا پایه دوم ادامه داد (اداره ...).

اجاقی از دوران کودکی نماز را یاد گرفت و فرائض دینی را انجام می‌داد (کرشمه ...، ص ۳۳-34) و ضمن انجام تکالیف درسی، در مغازه پدرش در تأمین معاش خانواده به وی کمک می‌کرد. در سن نوجوانی علاقه زیادی به ورزش‌های باستانی و کشتی، به علت روحیه جوانمردی که در آن‌ها بود، داشت (یگانه، ص۲۶-29؛ «زندگی نامه...»، بش).

او در دوران تحصیل که مصادف با شروع قیام مردمی علیه حکومت محمدرضا شاه پهلوی (1320– 1357ش) در ۱۳۵۷ش بود، با وجود سن کم با پخش اعلامیه و شرکت در تظاهرات علیه حکومت پهلوی مبارزه خود را آغاز کرد. در دوران تظاهرات و اعتراض‌ها در بهمن ۱۳۵۷که مواد سوختنی کمیاب شده بود، در فراهم کردن آن برای همسایه‌ها تلاش می‌کرد (یگانه، ص۲۹- 40؛ اجاقی، مهرانگیز).

اجاقی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ۲۲ بهمن ۱۳۵۷، درگروه های مقاومت مساجد که در آن زمان برای حفظ و حراست از انقلاب تشکیل شده بودند فعالیت می‌کرد که بیشتر آن در مساجد میرعبدالباقی و ابوالفضل(ع) کرمانشاه متمرکز بود. وی بیشتر شب‌ها را به نگهبانی و گشت شبانه می پرداخت و خود را وقف حفاظت و حراست از انقلاب می کرد (همو).

حسین با شروع جنگ تحمیلی عراق علیه ایران در شهریور ۱۳۵۹، تحصیلاتش را در پایه دوم متوسطه نیمه تمام گذاشت و به عضویت بسیج درآمد و فعالیت‌های گسترده خود را در پایگاه مقاومت بسیج مسجد موسی بن جعفر(ع)* کرمانشاه آغاز کرد و در آن‌جا مشغول خدمت گردید (همو). او در ۱۵ تیر ۱۳۶۱ به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی کرمانشاه درآمد (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه ...) و در واحد عملیات سپاه مشغول خدمت شد. وی در تأمین امنیت شهر کرمانشاه بسیار تلاش می‌کرد (یگانه، ص ۵۲؛ گمار).

اجاقی در اوائل مرداد ۱۳۶۱ برای گذراندن دوره عمومی آموزش نظامی به پادگان (خضر زنده) شهدا* در ۲۵ کیلومتری شمال کرمانشاه اعزام شد (گمار). وی پس از پایان آموزش برای بار دوم به واحد عملیات سپاه کرمانشاه رفت و وظیفه هدایت و اعزام نیروهای رزمنده استان به جبهه‌ها را برعهده گرفت (یگانه، ص۵۲).

حسین در اوائل مهر ۱۳۶۱ به تیپ ۲۷ محمدرسول الله(ص)  استان تهران مأمور شد. وی به عنوان نیروی اطلاعات و عملیات (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، کارت...) در ۹ مهر ۱۳۶۱ در عملیات مسلم ابن ‌عقیل با رمز یا ابوالفضل العباس(ع) در منطقه سومار*  واقع در غرب استان کرمانشاه با هدف آزادسازی ارتفاعات منطقه و انهدام نیروهای دشمن و تصرف ارتفاعات مشرف به شهر مندلی عراق  شرکت کرد (سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، کارت...).

او در آذر ۱۳۶۱ با تشکیل گردان مستقل ۲۰۱ شهید اشرفی اصفهانی* توسط واحد عملیات سپاه ناحیه کرمانشاه*، ابتدا معاون گروهان (حاتمی، ص۱۱۶) و پس از گذشت یک ماه ونیم، فرمانده گروهان چهارم آن گردان شد (حقیقی، بهروز) و در نبرد پدافندی جبهه جنوب غربی منطقه مهران در غرب استان ایلام شرکت کرد (یگانه، ص ۸۲-83؛ حقیقی، بهروز).

او سپس در اسفند ۱۳۶۱ به واحد تخریب [از عملیات سپاه کرمانشاه که در پادگان ابوذر مستقر بود رفت و به پاکسازی منطقه بازی‌دراز در ۳ کیلومتری جنوب سرپل‌ذهاب که توسط دشمن مین‌گذاری شده بود]، اعزام شد (یگانه، ص ۶۲-98).

اجاقی در بهار ۱۳۶۲ دوره فشرده ۴۵ روزه آموزش تکاوری و شیوه جنگ در کوهستان را در تنگه بزازخانه در ۵ کیلومتری شرق کرمانشاه گذراند (یگانه، ص۱۰۶؛ گمار). اجاقی سپس در مهر ۱۳۶۲ به لشکر۲۷ محمد‌رسول ‌الله(ص)  که در اردوگاه قَلاجه (شهید بروجردی) واقع در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی اسلام آباد غرب* مستقر بود، اعزام شد (طالبی) و  فرمانده گروهان ساجدین از گردان سلمان شد (یگانه، ص۱۱۰).

او در۲۷ مهر ۱۳۶۲ در نبرد والفجر ۴  با رمز یا الله یا الله یا الله در شمال مریوان واقع در غرب استان کردستان و شمال شرقی شهر سلیمانیه عراق با هدف آزادسازی بخشی از خاک کشورمان و تصرف ارتفاعات منطقه و پیشرفتگی دشت شیلر و شهر پنجوین و پادگان‌های پنجوین و گرمک عراق (مصطفایی، ص ۸۳؛ مرکز...، ص۴۲) حضور یافت (جوانمیرپورشیرزادی، ص ۱۳۶؛ حاتمی، ص ۱۵۰- 151). وی در مرحله دوم این عملیات، در دشت شیلر بر اثر اصابت ترکش توپ از ناحیه پای چپ مجروح شد (حاتمی، ص ۱۵۰- 151)  و هر چه همرزمان اصرار کردند برای مداوا به پشت جبهه اعزام شود، نپذیرفت و با همان حال  خود را به بالای ارتفاع رساند (طالبی). او پس از پایان عملیات به درمانگاه ولی عصر کرمانشاه اعزام و بستری گردید (یگانه، ص۱۱۰؛ حقیقی، بهروز).

وی پس از بهبودی، در آذر همان سال به تیپ مستقل ۲۹ نبی‌اکرم(ص) کرمانشاه که در پادگان ابوذر* واقع در ۱۸ کیلومتری شرق شهر سرپل ذهاب مستقر بود منتقل و به عنوان معاون دوم گردان خیبر* معرفی شد (طالبی).

او در۲۷ بهمن ۱۳۶۲ در عملیات والفجر ۵  با رمزیا زهرا(س) در منطقه چَنگوله، حدفاصل شهرهای مهران و دهلران و در جنوب مهران از استان ایلام، با هدف آزاد سازی ارتفاعات منطقه (سلیمانی، ص ۱۲۹؛  حاتمی، ص ۱۶۴) شرکت کرد (مصطفایی، ص ۱۰۶؛ طالبی).

اجاقی درفروردین ۱۳۶۳ به عنوان فرمانده گردان حنین* از تیپ نبی اکرم(ص) کرمانشاه که در پادگان ابوذر مستقر بود منصوب شد و یک ماه بعد همراه گردان تحت امرش درعملیات پاکسازی منطقه کرند* و محور گهواره در غرب استان کرمانشاه از وجود اشرار مسلح ضدانقلاب شرکت کرد که در نتیجه آن، امنیت به منطقه بازگشت (حقیقی؛ حمیدرضا). بعد از این عملیات گردان حنین به پادگان ابوذر منتقل شد و اجاقی در آن‌جا به آماده سازی گردان برای حضور در عملیاتی که بنا بود در منطقه مَیْمَک در غرب استان ایلام انجام بگیرد، مشغول شد (آقایی) .

او در نیمه شعبان ۱۳۶۳ ش عقد کرد (معراجی و چراغی، ص۴۴) و سالروز ازدواج پیامبراکرم(ص) را برای رفتن به ماه عسل انتخاب نمود (اجاقی، زهرا). وی نام همسرش را به دلیل ارادت فراوان به حضرت زینب(س) در شب عقد با اجازه همسر خود که مهین منصوری ( 21 آذر ۱۳۴۷- 14 تیر ۱۳۹۵) نام داشت به زینب تغییر داد و ثمره این ازدواج دختری به نام زهرا (زاده:۱۶ خرداد ۱۳۶۵) شد (معراجی و چراغی، ص۴۵-52).

اجاقی با گردان تحت امرش در ۲۷ مهر ۱۳۶۳ در عملیات عاشورا با رمز یا اباعبدالله الحسین(ع) در منطقه مَیْمَک با هدف آزادسازی ارتفاعات فَصیل و کَرْکَنی در شمال مَیْمَک واقع در غرب استان ایلام و پاسگاه‌های مرزی منطقه و همچنین انهدام نیروهای دشمن)، با سمت فرماندهی گردان حنین شرکت کرد (قیاسوند، ص ۲۶۵؛ حاتمی، ص ۱۸۵-187؛ جوانمیرپورشیرزادی، ص ۲۰۷. وی در این نبرد از ناحیه سر مجروح شد و برای مداوا به بیمارستان آیت الله طالقانی* کرمانشاه اعزام گردید (آقایی). 

اجاقی بعد از پایان نبرد عاشورا به پادگان ابوذر مراجعت و او به بازسازی گردان پرداخت. در آن نبرد اکثر کادر گردان به شهادت رسیده و یا مجروح شده بودند. گردان تحت امر اجاقی آذر و دی ۱۳۶۳  به پدافندی از منطقه عمومی قصرشیرین* مشغول بود و در اوائل بهمن ۱۳۶۳ برای حضور در عملیاتی که بنا بود در منطقه سومار* انجام شود به پادگان ابوذر منتقل شد.  نیروهای گردان اجاقی در آن‌جا به تداوم آموزش نظامی و ایجاد آمادگی رزمی مشغول شدند. با اطلاع دشمن از زمان عملیات، پادگان ابوذر در ۱۶ اسفند ۱۳۶۳ طی چندین نوبت توسط هواپیماهای دشمن به شدت بمباران شد و صدها تن از رزمندگان حاضر در پادگان شهید و یا مجروح شدند و سازمان رزم گردان حنین به هم خورد و عملیات نیز منتفی شد. پس از آن گردان تحت امر اجاقی در اردوگاه شهید َتنگبری در دامنه شمالی ارتفاعات بازی دراز* مستقر شد. در فروردین ۱۳۶۴ اجاقی مدت یک ماه پدافندی از محور سومار را بر عهده گرفت وسپس در اواخر اردیبهشت ۱۳۶۴ برای تأمین امنیت منطقه مریوان به غرب استان کردستان اعزام شد و به مدت چهار ماه این ماموریت طول کشید. گردان اجاقی سپس در اردوگاه امام خمینی در ده کیلومتری شرق کرمانشاه* استقرار یافت. اجاقی و گردانش در اوایل آبان ۱۳۶۴ برای عملیات پدافندی در جبهه جنوب کشور در اردوگاه کوثر در حدفاصل کیلومتر ۵ جاده اهواز- سوسنگرد مستقر شد (آقایی).

حسین اوائل دی ۱۳۶۴ از گردان حنین به  قرارگاه نجف ۲ در مریوان رفت (همو) و در ۵  اسفند همان سال، در عملیات والفجر ۹ در منطقه شمال غربی مریوان و جنوب شرقی شهر چُوارته عراق با هدف آزادسازی پاسگاه ها و ارتفاعات منطقه شرکت کرد(حقیقی، بهروز). 

او در اردیبهشت ۱۳۶۵ به لشکر ۱۰سیدالشهدا(ع) مستقر در اردوگاه قلاجه منتقل شد و به عنوان معاون گردان علی-اکبر(ع) انتخاب شد. اجاقی سپس همراه گردان مذکور در اوائل تیر ۱۳۶۵ برای انجام نبرد، در اردوگاه عشق‌حسین واقع در ده کیلومتری غرب مهران در استان ایلام مستقر شد (پارسا). او در۱۰ تیر ۱۳۶۵در دو مرحله از نبرد کربلای-1 با رمز یا ابوالفضل العباس(ع) در محورهای رودخانه گاوی و ارتفاعات قلاویزان در جنوب مهران از استان ایلام با هدف آزادسازی شهر مهران و ارتفاعات منطقه حضور داشت (پارسا).

اجاقی سرانجام در سومین مرحله از نبرد کربلای ۱ در هنگام آزاد سازی قله ۲۲۳ از سلسله ارتفاعات قلاویزان به شهادت رسید (موسوی، ص ۳۵).

پیکرش پس از تشییع، در بلوک ۱۰ ردیف ۲۱ قبر ۳ گلزار شهدای باغ فردوس کرمانشاه به خاک سپرده شد (امینی؛ آقایی).

اجاقی در کنار تمام فعالیت‌ها و مسئولیت‌ها ، تشکیل خانواده را یک تکلیف شرعی می‌دانست. در زمان خواستگاری به خانواده همسرش تأکید کرد به دلیل شرایط کاری و راهی که در آن قدم نهاده، جانبازی، اسارت ویا شهادت امری دور از ذهن نیست. او هیچگاه با مادر و همسر خود در مجامع عمومی حضور نمی‌یافت که مبادا خانواده یا مادر شهیدی با دیدن چنین منظره‌ای برایشان دلتنگی ایجاد شود (اجاقی، زهرا). در ایام مرخصی بیشتر وقت خود را به دیدار از خانواده شهدا و رفع مشکلات آنان می پرداخت تا آن‌جا که به (عموحسین) لقب یافته بود (طلوع ...، ص ۸-9).

وی بیشتر حقوقش را به مستمندان می بخشید. از طرف رئیس جمهور وقت، حضرت آیت الله خامنه ای به او سکه-ای به عنوان پاداش داده شد. او آن را به مادر شهید ابوالحسن یاری* داد و از او خواست که آن را به کسی بدهد که از همه مستحق‌تر است. ایشان سکه را فروخت و با پول آن یک یخچال و  اجاق گاز را برای جهیزیه یکی از مستمندان تهیه کرد (همان).

به ماه محرم و روضه امام حسین(ع) علاقه زیادی داشت و حسینیه ای با نام "سرور و سالار شهیدان"در منزل بنا کرد و در ایام شهادت ائمه معصومین در آن‌جا زیارت عاشورا قرائت می‌شد. بسیار مهربان، صبور و متواضع بود. خیلی خوش رفتار و خنده رو بود. به نماز شب مداومت داشت. با  قرآن خیلی مأنوس بود. به نماز اول وقت و به جماعت خواندن آن خیلی اهمیت می داد (اجاقی، مهرانگیز).با نیروها مانند برادران خود رفتار می‌کرد و به عنوان یک فرمانده همیشه تلاش می‌کرد رابطه قلبی با نیروهای تحت امر داشته باشد (آقایی).

اجاقی قبل از شهادت به حج نرفته بود اما بعد از شهادتش، برادر و پسرعمویش حج نیابتی برای او انجام دادند و به همین دلیل او را حاج حسین می خوانند (آقایی).

درقسمتی از وصیت نامه‌اش آمده است: " خدایا! یاران همه رفتند و ما را در این وادی تنها گذاشتند، این دنیا برای آن‌ها خیلی کوچک بود، آن‌ها به دنیا پشت کرده بودند، دنیا را وسیله‌ای برای بدست آوردن آخرت انتخاب کردند و در این دنیا با اعمال صالح، با اخلاق نیکو، با خلوص نیت، صداقت و راستگویی، خون دل خوردند، تهمت‌ها شنیدند، ولی تمام توجه آن‌ها به خدا بود و برای آن‌ها همین بس که دعوت حق را لبیک گفتند، مدت‌ها در عشق سوختند تا به معشوق خودشان رسیدند.

بارالها! از یک سو باید بمانیم تا شهید آینده شویم و از سوی دیگر باید شهید بشویم تا آینده بماند، هم باید بمانیم که فردا شهید نشود و هم باید شهید شویم تا فردا بماند، عجب دردی است! چه می شد که امروز شهید می شدیم و فردا زنده و دوباره شهید می شدیم.

آنقدر به جبهه می روم تا رحمت خدا شامل حالم شود و شهید شوم، یاران ما رفتند در حالی که ناراحت آینده بودند و شما آیندگان هوشیار باشید که شهدا ناظر بر اعمال شما هستند و مبادا کاری کنید که روی این خون‌ها پا بگذارید. میزی که شما پشت آن نشسته‌اید بر دریایی از خون شهدا استوار است و شما مسئولیتی سنگین بر عهده دارید. یا حسینی باشید یا زینبی، در غیر این صورت یزیدی هستید".

به پاس خدمات حسین اجاقی یک بلوار در محله گلستان و پایگاه بسیج کارخانه نساجی کرمانشاه به یادش نامگذاری شده است (امینی).

زندگینامه داستانی حسین اجاقی در کتاب "شکوفه‌های سربی" با تدوین نسرین چراغی و سید محمد‌جواد معراجی توسط انتشارات نسیم حیات قم در ۱۳۸۴ش  و همچنین خاطرات و زندگی نامه وی در کتاب " عمو حسین " با نگارش زهرا یگانه توسط انتشارات مرصاد کرمانشاه در ۱۴۰۲ش  به چاپ رسیده است (امینی، مصطفایی، ص۸۷).

رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای در مهر ۱۳۹۰ با خانواده شهید حسین اجاقی دیدار کرد و این خانواده را مورد تفقد قرار داد (اجاقی، علیرضا).

مآخذ:  آقایی، محمد باقر (همرزم شهید)، مصاحبه با مؤلف، اسفند ۱۳۹۷؛ اجاقی، علیرضا (برادر شهید)، مصاحبه با مؤلف ،۲۳ تیر ۱۴۰۰؛ اجاقی، زهرا (خواهر شهید)، مصاحبه با مؤلف، بهمن۱۳۹۷؛ اجاقی، مهرانگیز (مادر شهید)، مصاحبه با مؤلف ، بهمن ۱۳۹۷؛ اداره آموزش و پرورش شهرستان کرمانشاه، کارنامه تحصیلی ، سند بی‌تا، سند بش، موجود در اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه؛ امینی، مسلم، اطلاعات شخصی؛ پارسا، حمید، مصاحبه با مؤلف ، ۱۰ آبان ۱۴۰۰، جوانمیرپورشیرزادی، منصور، فرمانده تخریب، کرمانشاه: مرصاد، ۱۴۰۰ش؛ حقیقی، بهروز (همرزم شهید)، مصاحبه با مؤلف ، تیر ۱۴۰۰؛ حاتمی، حمیدرضا، اصرار در اسرار، کرمانشاه: مرصاد، ۱۴۰۱؛ حقیقی، حمیدرضا (همرزم شهید)، مصاحبه با مؤلف ، ۹ آبان ۱۴۰۰؛ «زندگی‌نامه شهید حسین اجاقی»، (بارگذاری:۲۱ دی ۱۳۹۸)، سایت لشگر ۱۰ سیدالشهدا، <www.l-10.ir>، (دسترسی ۷ تیر ۱۴۰۰)؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، کارت خلاصه اطلاعات پرسنلی رزمندگان، سند مورخ ۳۰ خرداد ۱۳۶۴، سند بش، موجود در اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه؛ سپاه پاسداران انقلاب اسلامی منطقه هفت، گواهی عضویت، سند مورخ ۱۵ تیر ۱۳۶۱، سند بش، موجود در اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس استان کرمانشاه ؛ سلیمانی، علی، کانال جنوبی نهر خَیِن، کرمانشاه: مرصاد، ۱۴۰۱ش؛  طالبی، محمد (همرزم شهید)، مصاحبه با مؤلف ، تیر ۱۴۰۰؛ طلوع جاودانه، به کوشش کارشناسی تحقیق و پژوهش بنیاد شهید استان کرمانشاه، کرمانشاه: فجر، پاییز ۱۳۷۸؛  کرشمه‌ی شقایق،  به کوشش اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش-های دفاع مقدس استان کرمانشاه، قم: ندای الهی، ۱۳۹۴ش؛ گمار، حسن (همرزم شهید)، مصاحبه با مؤلف ، ۱۰ تیر ۱۴۰۰؛ فرهنگ اعلام شهدا: استان کرمانشاه، به کوشش مرکز مطالعات وپژوهش‌های بنیاد شهید و امور ایثارگران، تهران: شاهد، ۱۳۹۵ش؛ قیاسوند، یحیی، آن‌کس که باید ببیند، کرمانشاه: مرصاد، ۱۴۰۱ش؛ مصطفایی، احمد، میاندار، تهران: سوره مهر، ۱۴۰۱ش؛ معراجی، محمدجواد و نسرین چراغی، شکوفه‌های سربی، قم: نسیم حیات، ۱۳۸۴ش؛ موسوی، سیدسعید، فرهنگنامه جاودانه‌های تاریخ: زندگی نامه فرمانده‌هان شهید استان کرمانشاه، تهران: شاهد،۱۳۹۰ش؛ یگانه، زهرا، عمو حسین، کرمانشاه: مرصاد، ۱۴۰۱ش.

/ زهرا باقری /